அகதி

இதோ இன்று தான் பிறந்தேன்
பிறந்த எனக்கு பால் கூட கிடைக்கவில்லை
அதற்குள் பெயர் கிடைத்துவிட்டது அகதி என்று

அனாதையாக பிறந்தால் கூட
நாடென்று ஒன்று உண்டு
நானோ அகதியாக பிறந்துவிட்டேன்
சொந்தமாக நாட்டிற்கு கூட நாதியற்று போய்விட்டேன்

அகம் புறம் பிரித்து கூறிய தமிழர் பரம்பரை
இன்று அகதியாய் அடைக்கபட்டேன்
அகம் புறம் அனைத்தும் ஒன்றே எனக்கு
அங்கே என் தன்மானம் தணிக்கை செய்யபட்டது
என் சுயமரியாதைக்கு சூடு வைத்தனர்

இதிகாசம் தமிழனை அரக்கன் என்றது
இன்று உலகம் எங்களை அகதி என்று சொல்கிறது
நாளை எமக்கு என்ன பெயரோ

As per some of my friends request, here is the transliteration

Agathi

Idho Indruthan pirandhen
Pirandha enakku paal kuda kidaikkavillai
Adharkul peyar kidaithuvittathu Agathi endru

Anadhaiyaga pirandhal kuda
Naadendru ondr undu
Naano agathiyaga pirandhu vitten
sondhamaga naatirku kuda naathiatru poivitten

Agam puram pirithu kooriya tamizhar parambarai
Indru agathiyai adaikkapatten
Agam puram anaithum ondre enakku
Ange en thanmaanam thanikkai seiyyapattadhu
En suiyamariyadhaikku soodu vaithanar

Idhigasam tamizhanai arakkan endrathu
Indru ulagam engalai agathi endru solkirathu
Naalai emakkana peiyar ennavo

நினைவுகள்

பெயர் மறக்கடிக்கபட்ட பின்னிரவு

உள்ளிறக்கிய பிரிவு ஒன்று
மூச்சை முட்டச் செய்யும்

நினைவுகளின் இறுக்கம் மேலும்
குரல்வளை நெறிக்கும்

உணர்வுகள் தன் பிடி இறுக்கி
உள்ளம் இரணம் கக்கும்

எரியும் என் பிணத்தின் வாசம்
நாசி துளைக்கும்

காயம் கொண்ட இதயங்கள் கூடி
எனக்கான இரங்கல் கூட்டம் போடும்

அதிர்வுற்று கண்விழித்தேன்
விட்டத்தில் வேகமாய் சுழல்கிறது மின்விசிறி

படபடக்கும் காற்றில்
நாட்குறி காட்டிற்று என் காதலுக்கான அகவை

ஒவ்வொரு முறையும் தோற்று போகிறேன்
உன்னை மறக்க நினைத்து

கனவுகளின் கூடாரம் வழியே
உன் நினைவுகள் என்
இரவுகளுக்குள் இறங்கி விடுகின்றன

Ninaivugal

Peiyar marakkadikkapatta pinniravu

Ullirakkiya pirivu ondru
Moochai mutta seiyum

Ninaivugalin irukkam melum
kuralvalai nerikkum

Unarvugal than pidi irukki
ullam ranam kakkum

Eriyum en pinathin vaasam
Naasi thulaikkum

Kayam konda idhayam koodi
enakkana irangal kootam podum

Athirvutru kan vizhitthen
Vittathil vegamai sulalgirathu minvisiri

Padapadakkum kaatril
Naatkuri kaatitru en kaadhalukkana agavai

Ovvoru muraiyum thotru pogiren
Unnai marakka ninaithu

Kanavugalin kudaram vazhiye
Un ninaivugal en
iravugalukkul irangi vidukinrana

என் இனிய நண்பர் ஜெய் குமுறல்

அழுக்குச் சட்டை போட்டாலும் அழகாய் தோன்றும் ஆடவர்களுக்கு மத்தியில்
ஆடை அணிந்தும் அம்மணமாய் நான்

En iniya nanbar jai kumural

Azhukku sattai pottalum azhagai thondrum aadavargalukku matthiyil
Aadai anindhum ammanamai naan

ஒரு நண்பனின் பிரிவில்

தொலைதூர இரயிலில் பழகி பழகி
ப்ளாட்பார்மில் கால் வைத்ததும்
மறைந்து போகும் மனிதர்களுக்கு மத்தியில்
இரயிலை வருத்தத்துடன் சுமந்து திரிபவனாய் தானிருப்பேன்
இனி எல்லா பயணங்களிலும்

விரைந்து செல்லும் உன் பயணம்
உன் கனவுகளை நனவாக்கும்
பனிமூட்டம் நிறைந்த இந்நகரைப்போல
என் மனதை ஈரமாக்கியிருந்தாய் இதுவரையில்
இன்று என் கண்களை ஈரமாக்கிவிட்டுச் செல்கிறாய்

தனியாய் சென்ற என் பயணம்
உன் வருகையால் துணை ஒன்றை பெற்றது
இன்றோ மீண்டும் என்னை
தனித்தீவில் இறக்கி விட்டுச் சென்று விட்டாய்

இனிய நினைவுகள் என் வாழ்வில்
மேலும் ஒரு பொக்கிஷம்
வாழ்ந்த நினைவுகள் வளர்ந்து திரும்பும் பேரன்பில்
நம்மை திக்குமுக்காடச் செய்யும்
சந்திப்புகளுக்கு பொக்கே கொடுத்து காத்திருப்போம்

Oru nanbanin pirivil

Tholaidhoora railil pazhagi pazhagi
Platformil kaal vaithadhum
maraindhu pogum manidhargalukku mathiyil
railyai varuthathudan sumandhu thiribhavanai than iruppen
ini ella payanagalilum

viraindhu sellum un payanam
un kanavugalai nanavakkum
panimoottam niraindha indha nagarai pol
en manadhai eeramakki irundhai idhu varai
indru en kangalai eera maakki vittu selgirai

Thaniyai sendra en payanam
un varugaiyal thunai ondru petrathu
Indro meedum ennai
thani theevil irakki vittu selgirai

Iniya ninaivugal en vaazhvil
melum oru pokkisham
Vaazhndha ninaivugal valardhu thirumbum peranbil
nammai thikkumukkada seiyum
sandhippugalukku bouque koduthu kaathiruppom

Be a deaf frog

Few days back I was trying out some new things which I never tried before in my life (Don’t ask me what that is though that is a good try). A friend of mine said that why you are unnecessarily dragging you into this and he gave me a lecture for more than an hour (which is so easy for him). After hearing it for an hour I am still continuing in doing that. He got fed up with me and he asked me why can’t you change yourself and live like how you are before. I didn’t utter a word and I was just continuing on what I am doing. He asked me are you dumb? Now I opened my mouth and said ‘I am not dumb but I am deaf’. He stopped giving gyan to me and went off. This incident flashed a small story which I heard long time back from Tamil actor Rajinikanth. The story goes like this:

Once there are three frogs trying to climb a mountain which is of 300 feet high. When they decide they will climb this mountain, some people around the frogs started making fun on those frogs. People were criticizing the frogs and said they can’t return alive back as there will be snakes and lot other in the mountain which will make the frogs as their prey. However the three frogs have started their journey despite of others warnings. They could have gone some 100 feet height and one frog died by felling down from that top. The other two have now started the journey without stopping for it and after reaching 200 feet the another frog also died by falling from the top. However the third frog managed to reach the top without any problems. Everyone at the foot of the mountain started wondering how this frog manage to do it when the other two can’t make it. Finally they came to know that the other two frogs died only because of its fear on what people where saying before they started the journey. So then they thought the third frog has no fear. But the truth is the third frog is actually deaf.

This story always makes me to remember that sometimes you need to be a deaf frog if you want success. There are people who always try to pull your leg or discourage you if you are taking new risks. So ‘Be a deaf frog’ and ‘Success be yours’

I am a practical man

Long time since I myself have the question 'Will people register all their (true) thoughts through their blog'. That’s will they be honest to themselves in writing their own learnings and experiences about life. Let me put it like this. I feel every person will have two faces. One which everyone knows where s/he try to show that s/he is a good human and the other hidden one which nobody knows except that individual. The hidden face is the one which shows the real nature but most of them live with a mask. So will bloggers be true to themselves and I feel 99.99% of them wont. Now you may have a question on which type did I belong. Well to be honest I never been true to my own writings (Sometimes I do say the truth). I came across some article which says even people wont be true on their own personal diary. It needs lot of courage and determination in writing the truth which is becoming a rare extinct and if someone asks why your thoughts in writings are different from what you are really you may get a reply that ‘I am a practical man’.

Being alone

தனிமை - எனக்கான முடிவில்லா ஒற்றையடி பாதை

Thanimai - Enakkana mudivilla otraiadi paathai

One liner but lot of implications in it...